Genellikle bilim adamları kara deliklerin yok olup olmadığı konusunda farklı görüşlere ayrılıyor ancak Stephen Hawkings’in kara delikler hakkında birçok fikri var. Peki, kara deliklerin yok olması gerçekten de mümkün mü? İşte detaylar!
Evrende kaçmanın kesinlikle mümkün olmadığı bazı şeyler vardır. Vergiler, ölüm ve elbette kara delikler bunlardan sadece birkaçıdır. Eğer doğru bir zamanda yaşıyorsanız bu üçlüyü aynı zamanda deneyimlemeniz mümkün olabilir.
İnatçı yaratıklar olarak da adlandırılan kara deliklerin galaksiler arasında amaçsız bir şekilde gezindiklerini ve önlerine çıkan her şeyi iştah içinde tükettiğini söylemek mümkün. Üstelik adlarını da sonuna kadar hak eden bu kara deliklerin içine bir kez düşerseniz bir daha çıkmanız imkansız. Hatta öyle bir durum ki, ışık bile bir kara deliğin içinden çıkmayı başaramıyor.
Her şeyin bir zayıf noktası olduğunu düşünecek olursak galaksilerin canavarları olarak nitelendirebileceğimiz kara deliklerin de bir zayıf noktası olması gerekir değil mi?
Kara delikler yenik düşebilir mi?
1970li yıllarda teorik fizikçi olan Stephen Hawking kuantum mekaniği ve yerçekimi kavramı kesişiminde son derece önemli ve unutulmaz bir keşfe imza atmıştı. Bu keşfe göre kara delikler yavaş bir şekilde de olsa yanıyordu ve belirli bir zamanın ardından yok oluyordu. Yani ünlü bilim insanı Stephen Hawking kara deliklerin yenilebilir olduğunu iddia ediyordu. Peki, bu nasıl olabilirdi?
İzafiyet teorisine göre bu son derece karmaşık bir matematik teorisi olarak görülebilir. Aynı şekilde kuantum mekaniklerini de bu şekilde görebiliriz. Elbette tüm bu sorulara kafa karıştıran matematiksel terimler ile cevap vermek hoş bir durum değil. Ancak basit bir açıklama yapacak olursak; uzay boşluğunda sonsuz sayıda sanal parçacıklar yer alıyor ve söz konusu bu parçacıklar uzay boşluğunda çok kısa anlarda enerji çalıyor, birbiriyle çarpışıyor ve ardından da buharlaşarak hiçliğe karışıyor.
Kara deliklerin ömrü de sınırsız mı?
Her şey bir süre yaşar ve ardından ölümü tadar. Peki, kara delikler de ölümlüler sınıfına dahil mi? Evet, aslında kara deliğin sınırlı bir ömrü olduğunu söylemek mümkün. Stephen Hawking, 1974 yılında bu araştırmaları yağtı ve sonrasında bilimsel jargona Hawking radyasyonu terimini kazandırdı.
Ünlü bilim adamı Hawking’e göre kara delikler kuantum mekanikleri nedeni ile bir enerji yayıyor ve bu da gün geçtikçe küçülüyordu. Son olarak da buharlaşma evresine giriyordu. Tüm bunlara rağmen söz konusu işlemin meydana gelmesi bizim hayal edebileceğimizin oldukça ötesinde. Yani bir kara deliğin yok olması, astrofizik durumunda gözle görülür etkilere sebebiyet vermiyor.
Şu anda elde olan bilgilere göre kara delikler zaman içerisinde Hawking rasyasyonu yayıyor ve bu şekilde kütlelerini de yavaş yavaş kaybediyor. Daha büyük kara deliklerin daha az ısılarda radyasyon yayması, yok olmalarını da geciktiriyor.
Yine de tüm bunlar son derece akıl karıştırıcı ve bir kara deliğin yok olma süreci kolay bir şekilde gerçekleşmiyor. Bilim kurgu filmlerinin en büyük konularından bir tanesi olan kara deliklerin yok olması konusunda Hawking’e katılmayan birçok bilim insanı mevcut.
